ရေးသားသူ – အမည်မသိ
တနေ့ ကျွန်တော် အိမ်ပြန်လာတော့ ညီဇော်တို့လင်မယား အိမ်ရောက်နေသည်။ ညီဇော်က ပြုံးပြီး
“ကိုကောင်းမြတ် ကျွန်တော့်မိန်းမမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ ၃ လကျော်လို့”
ပြုံးလျက်ပြောသည်။
“ဟုတ်လား ကောင်းတာပေါ့ ညီဇော်ရာ ဝမ်သားပါတယ်”
ညီဇော့်မိန်းမ ယုယုခင်က
“ကိုကောင်းမြတ်တို့ကော ကလေး မရသေးဘူးလား”
“မရသေးပါဘူးဟာ”
“အကူအညီလိုရင် ညီဇော် ရှိတယ်လေး”
လို့ ယုယုခင်က လှမ်းစသည်။ ကျွန်တော့်မိန်းမ ဝင့်ဝါဖူးက ရှက်ပြီး
“ယုခင် နင်ကလည်း”
ကျွန်တော်တို့ အိမ်ထောင်သက် ၄ နှစ်ကျော်ပြီ။ အခုထိ ကလေးမရသေးဘူး။ ဘယ်သူ့လိုအပ်ချက်လည်းတော့ မသိ။ ဆေးလည်း သွားမစစ်ဖြစ်ပါ။
ညီဇော်တို့က အိမ်နီးချင်တွေလေ။ ကျွန်တော်တို့နောက်မှ အိမ်ထောင်ကျတာ။ အခုတော့ ကလေးရသွားပြီ။ ညီဇော်က ကျွန်တော့်ထက် အသားညိုပြီး ဗလတောင့်တယ်။ ကျွန်တော့်မိန်းမ ဝင့်ဝါဖူးနဲ့ ယုယုခင်က ငယ်သူငယ်ချင်းတွေလေ။ ဒီတော့ မိသားစုချင်း ရင်းနှီးကျတယ်။
ဒီလိုနဲ့ ယုယုခင်လည်း ကိုယ်ဝန် ၆ လလည်း ရောက်ကော သူအမေအိမ် ပြန်နေတယ်။ ကိုယ်ဝန် အဆင်ပြေအောင်လို့တဲ့။ ညီဇော်ကတော့ သူ့ယောက္ခမနဲ့ သိပ်မတည့်လို့ မွေးခါနီးမှဘဲ လိုက်သွားမယ်တဲ့။ ညီဇော် စားရေသောက်ရေးကတော့ အိမ်နီးချင်းဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော့်အိမ်မှာဘဲ လာစားတယ်။
နောက် တစ်လလောက် အကြာမှာ ကျွန်တော့် Nightduty က နေ့အလုပ်မရှိလို့ မန်နေဂျာကလည်း သဘောကောင်းပြီး အိမ်ပြန်ခွင့်ပေးလိုက်တယ်။ ည ၉ နာရီလောက်တော့ ရှိပါပြီ။ ဒါနဲ့ မိန်းမလည်း ဝမ်းသာအောင် သူ့အတွက် သူကြိုက်တဲ့ ခေါက်ဆွဲကြော်ကို ဝယ်ပြီး ပြန်လာခဲ့တယ်။ အိမ်ရှေ့က မဝင်ဘဲ တမင်တကာ အိမ်နောက်ဖေး ပြတင်းပေါက်က ဝင်လိုက်တယ်။
“အား ကောင်လိုက်တာ ညီဇော်ရယ်.. အရမ်းကောင်းနေပြီ.. ပြွတ် ပြွတ် အင့် အင့် အ”
ဟာ… ဘာအသံတွေလည်း ငါမိန်းမနဲ့ ညီဇော်တို့ ဖြစ်နေပြီလား။ အိပ်ခန်းဘေး ထံရံပေါက်ကနေ လှမ်းကြည်လိုက်တယ်။ ညီဇော်က ကျွန်တော့်မိန်းမကို လေးဘက်ကုန်းပြီး ချနေတာ။
ကျွန်တော်မြတ်နိုးတဲ့ မိန်းမရဲ့ ဆံပင်တွေကို လက်တစ်ဖက်ကစုပြီး ဆောင့်ဆွဲထားတယ်။ လက်တစ်ဖက်က ဖင်နှစ်ခြမ်းကို တဖြန်းဖြန်းနဲ့ ရိုက်လိုက်တာ ဖင်နှစ်ခြမ်းမှာ လက်ငါးချောင်ရာနီလို့။ ဆောင့်လိုးလို့ မိန်းမရှေ့ရောက်ရင် ဆံပင်ဆောင့်ဆွဲလိုက်နဲ့ အေားကားကြည့်ရတဲ့ အတိုင်းဘဲ။ မိန်းမပုံစံကလည်း တအားကောင်းနေတဲ့ပုံဘဲ။
ကျွန်တော်လည်း ဘာလုပ်ရမလဲ မသိ။ ထူပူနေမိတယ်။ ကိုယ်ဝင်သွားရင်လည်း အော်ဟစ်ပြီး ပတ်ဝန်ကျင် သိသွားမှာလည်း ကြောက်တယ်။ မိန်းမကိုလည်း မခွဲနိုင်ဘူး။ မိန်းမကလည်း စိတ်ပါလက်ပါ ခံနေတော့ ဒီအတိုင်းပဲ ကြည့်နေမိတယ်။
“အား ကောင်းလိုက်တာ ညီဇော်ရယ်”
“နင့်လင်လိုးတာနဲ့ ငါလိုးတာနဲ့ ဘယ်ဟာကောင်လဲ”
“ရှင်လိုးတာကောင်းတယ်.. အား အား ဆောင့်ဆောင့်”
ညီဇော်က တော်တော်လိုးနိုင်တယ်။ ကျွန်တော်ဆို ထန်ကုန် နာရီဝက်လောက်ဘဲ လိုးနိုင်တာ။ ညီဇော်က ပါးစပ်ကလည်း ပက်ပက်စက်စက်ပြောပြီး လိုးတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ဆို ရှက်သလို လုပ်နေတဲ့ မိန်းမကလည်း ညီဇော်နဲ့ကျမှ မထင်ရအောင် ထန်နေတယ်။
နောက် တစ်နာရီလောက်နေတော့ ညီဇော့် ဆောင့်ချက်များ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဖြစ်လာတယ်။ ပြီးတော့ မိန်းမအဖုတ်ထဲ ညီဇော်က ဆောင့်ထည့်ပြီး ဖိကပ်ထားတယ်။ ခဏနေတော့ ညီဇော့်လီး မိန်မအဖုတ်ထဲကနေ ထုတ်လိုက်တော့ လရည်တွေ ထွက်ကျလာတာ အများကြီးဘဲ။
ညီဇော်က ပက်လက်လှန်ထားပြီး မိန်းမဆံပင်ကိုဆွဲကာ လီးစုပ်ခိုင်တယ်။ ကျွန်တော် လီးစုပ်ခိုင်းရင် ရှက်သလို့နဲ့ မလုပ်ချင်တဲ့ မိန်းမက ညီဇော့်လီးကိုကျတော့ စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်နေတယ်။ ညီဇော်က ဆံပင်ကိုဆွဲကာ မိန်းမအာခေါင်ထဲထိ ရောက်အောင် မိန်းမပါးစပ်နဲ့ ဆီးစပ်ထိ ဆွဲကပ်ထားတယ်။ ပြီးတော့ ပါးကို ခပ်စပ်စပ်လေး ၃ ချက် ၄ ချက် ရိုက်ပြီးမှ ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။
မိန်းမက ညီဇော့်ရင်ခွင်ထဲမှာ ဝင်လဲနေတယ်။ နှစ်ယောက်သား မောသွားလို့ မှိန်းနေကြတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူတိုထွက်လာရင် တွေ့မှာစိုးလို့ အလုပ်ကိုဘဲ ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အလုပ်မှာလည်း အိပ်လို့မပျော် ညီဇော်နဲ့ မိန်းမလိုးတာဘဲ စိတ်ထဲဝင်လာတယ်။
ကျွန်တော့်စိတ်တွေလည်း ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ မသိ။ ဖီးအရမ်းတက်တာနဲ့ ဂွင်းထုလိုက်မိတယ်။ ဒီလိုနဲ့ မနက်မိုးလင်းတော့ အိမ်ပြန်လာတယ်။ အိမ်ရောက်တော့ မိန်းမက အလှပြင်ပြီး ကြိုလျက်
“ယောက်ျား ပြန်လာပြီးလား။ ယောကျ်ားအတွက် မုန့်ဟင်ခါး ပြင်ထားတယ်..။ နေဦး ဝါလေး ကော်ဖီဖျော်ပေးဦးမယ်”
ဆိုပြီး နောက်ဖေးကို ထွက်သွားတယ်။ မိန်းမရဲ့ နောက်ကျော အလှကို ကြည့်ပြီး ညက ညီဇော် မိန်းမရဲ့ ဖင်ကြီးကို ရိုက်ပြီး လိုးနေတာကို ပြန်မြင်ယောင်လာတယ်။
“မိန်းမရေ ညီဇော်ကော လာသွားပြီလား”
မိန်းမက ဘာမှမဖြစ်သလိုနဲ့
“ပုံမှန်အတိုင်းဘဲ ထမင်းချိုင့် လာယူးသွားတယ် မောင်ရေ”
လို့ လှမ်းအော်ပြောတယ်။ သူလည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်နေမှတော့ ကိုယ်လည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်နေမှ။ တော်ကြာ ရပ်ကျော် ရွာကျော် ဖြစ်နေမှ အရှက်ကွဲကုန်ဦးမယ်။ မိန်းမကိုလည်း မပြတ်နိုင်ဘူးလေ။ မိန်းမကလည်း ညီဇော့်ဘက် ပါနေတယ်လေ။ ဒီအတိုင်လေးဘဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်။
ညရောက်တော့ ညီဇော် အရက်လာသောက်တယ်။ ဘာမှ မဖြစ်သလို ပုံမုန်အတိုင်း သောက်စားပြီး ပြန်သွားတယ်။
ညီဇော်ပြန်သွားတော့ ကျွန်တော်လည်း မိန်းမကို လိုးမယ်ပေါ့။ အစပြိုးတဲ့အနေနဲ့ မိန်းမနှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်တယ်။ မျက်လုံးထဲ ညီဇော့်လီးကို မိန်းမစုပ်ပေးနေတာ ပြန်မြင်ယောင်လာတယ်။ ပိုပြီး ဖီးတက်သလိုဘဲ။ ပြီးတော့ မိန်မအဖုတ်ကို ယက်လိုက်တယ်။ ညီဇော့်လီးမဲကြီးက မိန်းမစောက်ဖုတ်ကို လိုးနေတာ ပြန်မြင်ယောင်လာတယ်။ ပိုပြီး စိတ်ပါလက်ပါ ယက်မိတယ်။
“မိန်မရေ ကို့လီးကို စုပ်ပေးပါလား ”
“မစုပ်ချင်ဘူး ဒီအတိုင်းဘဲလုပ်ပါ”
စိတ်ထဲမှာတော့ လင်ငယ်လီးကျတော့ စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပြီး ကိုယ့်ယောကျာ်း လီးကျတော့ ရှက်သလို ရွံသလိုနဲ့ မိန်မတွေများ။
“မိန်မရေ လေးဘက်ထောက်ပေးပါလား ”
“ဟာကွာ ဒီအတိုင်ဘဲလုပ်တော့။ မိန်းမ အိမ်အလုပ်လုပ်ရတာ ညောင်းနေတယ်..။ အိပ်ချင်ပြီ.. မြန်မြန်လုပ်တော့”
ညောင်းမှာပေါ့။ မနေ့ညက ညီဇော်နဲ့ လိုးထားတာကိုး အိပ်ချင်မှာပေါ့။ တစ်ညလုံး လိုးနေကြတာလေလို့ စိတ်ထဲမှာ ပြောနေမိတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်လည်း လှေကြီးထိုးရိုးရိုးနဲ့ ၁၀ မိနစ်လောက်လုပ်ပြီး ပြီးသွားတယ်။ မိန်မကမှ စိတ်မပါတာ။
နောက်တစ်ကြိမ် Nightduty ကျမည့်ရက် ရောက်လာတယ်။ မသွားမဖြစ်လို့ သွားခဲ့ရတယ်။ စိတ်ကတော့ အိမ်ကိုပဲ ရောက်နေတယ်။ မိန်းမကတော့ သေချာပါတယ် ညီဇော်နဲ့ လိုးနေမှာ။ အလုပ်လုပ်ရတာ စိတ်မဖြောင့်ဘူး။ ညီဇော် ငါ့မိန်းမကို ဘယ်လိုများ လိုးနေမလဲပေါ့။ ၉ နာရီထိုးတော့ ဖုန်းဆက်ချင်စိတ် ဖြစ်လာတာနဲ့ ဆက်ကြည်ဘိုက်တော့
“မိန်းမလား ”
“ဟုတ်အစ်ကို ဘာဖြစ်လို့လဲ။ အား ဖတ် ဖတ်။ ရှူး ညီဇော် ဖြည်းဖြည်း။ ယောကျ်ား ဖုန်းဆက်နေတယ်..။ ပြော အစ်ကို ဘာဖြစ်လို့လည်း”
“စောနက မိန်းမ ဘာပြောတာလဲ”
“ဘာမှမပြောပါဘူး”
မိန်းမဖုန်းက စပီကာ ပိတ်ထားတာတောင်မှ အပြင်က အသံတွေ ကြားနေရတယ်။ မိန်းမက ဘာမှမဖြစ်သလိုနဲ့ လိမ်နေတယ်။
“ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။ ညီဇော်ကော လာသွားသေလား”
“ဖတ် ဖတ် အ အင့်။ လာသွားပြီ အစ်ကို..။ ထမင်းစားပြီး ပြန်သွားပြီ..။ အ အင် အင့်”
ဖုန်းထဲမှာ မိန်မအလိုးခံနေရတဲ့ အသံကို ကြားရတာ ဖီးတစ်မျိုးဘဲ။ ဒါနဲ့စကားဖြတ်ပြီး အိမ်သာထဲသွား ဂွင်းထုလိုက်ရတယ်။
ဒီလိုနဲ့ နောက် ၃ လလောက်အကြာ ညီဇော်လည်း သူ့မိန်းမ မွေးခါနီးလို့ သူ့ယောက္ခအိမ်ကို လိုက်သွားတယ်။ ကျွန်တော်တို့ လင်မယာလည်း အရင်ကထက် ပိုလိုးဖြစ်ကြတယ်။ ညီဇော်မရှိတော့ ညီဇော့်နေရာ ဝင်ယူတာပေါ့။
ညီဇော့်လို မိန်မကို ခပ်ကြမ်ကြမ်း လိုးရတာ ပိုပြီး ဖီးလာသလိုဘဲ။ မိန်မလည်း ညီဇော်ဇာတ်သွင်ထားပြီး အခု ညီဇော်မရှိတော့ ကျွန်တော်လုပ်သမျှကို စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ အလိုးခံနေတယ်။
တစ်လလောက်ကြာတော့ မိန်းမက အားရဝမ်းသာစွာနဲ့
“ယောကျ်ားရေ မိန်းမဆီးစစ်တာ ကလေးရပြီတော်”
လို့ အော်ပြောတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အရမ်းဝမ်းသာလို့။
အဓိက စိတ်ပါလက်ပါ လုပ်ဖို့ပါဘဲ။ မိန်မကလည်း စိတ်ပါလက်ပါ ခံ။ ညီဇော်ကလည်း စိတ်ပါလက်ပါ လိုး။ ကျွန်တော်ကလည်း စိတ်ပါလက်ပါ ကြည်ဖြူ။ အခုကြည့်စမ်း လိုချင်တဲ့ ကလေးရပြီ မဟုတ်လား။
ပြီးပါပြီ။
